Μια νέα μορφή δικατορίας ή το άλλο πρόσωπο της Δημοκρατίας;

Δύο έννοιες, πολύ καλά εξηγημένες και περιγραμμένες σε δεκάδες πονήματα, αρχαίων και νέων, που μάθαμε στο σχολείο μας, που μας ιστόρησαν γονείς και παππούδες.

Τι είναι, άραγε, αυτό που οδηγεί σε επαφή αυτές τις δύο έννοιες;

Πώς γίνεται μια δικτατορία να καταλύει το δημοκρατικό πολίτευμα;

Πώς γίνεται όταν εμφανίζεται ένα "δημοκρατικό" καθεστώς, μαζί του να εμφανίζεται το "παρακράτος";

Πώς γίνεται να επιβιώνουν τα "δημοκρατικά" πολιτεύματα, ασχέτως διαφορετικών ιδεολογιών και πολιτικών, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που επιβιώνει και το παρακράτος;

Πώς γίνεται να αναγεννάται μια "δημοκρατία" από το λαό και παράλληλα να αναγεννάται και το "παρακράτος";

Το παρακράτος από ποιόν αναγεννάται, αν δεχτούμε ότι η δημοκρατία αναγεννάται από το λαό;

Γιατί η "τρομοκρατία" εμφανίζεται πάντα, ΠΑΝΤΑ, σε εποχές που οποιαδήποτε "δημοκρατική" κυβέρνηση προσπαθεί να περάσει μέτρα μονομερούς βίαιης αναδιανομής του πλούτου;

Γιατί η δικτατορία εμφανίζεται πάντα, ΠΑΝΤΑ, μετά από περιόδους ταραχών και αναταραχών μέσα σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα;

Η ακραία απάντηση είναι, ίσως, ότι η δημοκρατία και η δικτατορία, με τις ακριβείς έννοιες που μάθαμε, έχουν πλέον πολύ περισσότερα σημεία επαφής, αν όχι συνάφειας, απ' ότι κάποιος θα ανέμενε.

Τι έκανε ο Γκιόλιας και ο κάθε Γκιόλιας; Έβαλε μέσα του από παιδί, μάλλον, βαθειά μέσα του, ρίζωσε Δημοκρατικές αξίες και ιδεώδη. Έμαθε ότι στη Δημοκρατία, είσαι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ να εκφράζεις την άποψή σου, τη γνώμη σου, να στιλιτεύεις ό,τι πιστεύεις ότι είναι κακό, αρκεί πάντα να μπορείς να αποδεικνύεις και να τεκμηριώνεις το λόγο σου. Τι έκανε η "δημοκρατία"; Τον άφησε έρμαιο των "θιγομένων".

Τι έκανε πριν από 70 χρόνια ο Μουστακλής; Έβαλε μέσα του από παιδί, μάλλον, βαθεία μέσα του, ρίζωσε Δημοκρατικές αξίες και ιδεώδη. Έμαθε ότι στη Δημοκρατία είσαι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ να εκφράζεις την άποψή σου, τη γνώμη σου, να στιλιτεύεις ό,τι πιστεύεις ότι είναι κακό, αρκεί πάντα να μπορείς να αποδεικνύεις και να τεκμηριώνεις το λόγο σου. Τι έκανε η "προεδρική δημοκρατία" του Παπαδόπουλου; Τον άφησε έρμαιο των έκτακτων στρατοδικείων και των "καθηγητών της αγωγής του πολίτη" ΕΣΑτζήδων.

Μοιάζουν οι δυό τους; Σε άλλα ναι, σε άλλα όχι. Ο Μουστακλής επέζησε για να μας μάθει την "ιστορία" του. Ο Γκιόλιας όχι.

Ο Γκιόλιας όμως, άφησε πίσω τα παιδιά του.
Πόσο απίθανο είναι και τα δυό τους να γίνουν Σωκρατάκια;
Πόσο απίθανο είναι η σημερινή μας "δημοκρατία" να έχει ήδη "οπλίσει" τα χέρια τους;
Θα γίνουν τα Σωκρατάκια σαν τους δολοφόνους του πατέρα τους;
Το πιό πιθανό είναι όχι. Το πιό πιθανό είναι να ακολουθήσουν το δρόμο του πατέρα τους. Θα γράφουν και θα φωνάζουν την αλήθεια, όπου βρεθούν κι όπου σταθούν. Θα φωνάζουν το όνομά τους με κάθε τρόπο που θα έχουν.

Θα τιμωρηθούν οι δολοφόνοι του;
Θεωρώ πως όχι. Οπως είχε πει και ο γέρος Καραμανλής "Η Δημοκρατία δεν εκδικείται". Το κακό όμως με τη δημοκρατία είναι ότι ούτε εμπνέει πλέον, ούτε σοφρωνεί, ούτε κάτι έχει να δώσει ή να μάθει στα Σωκρατάκια.

Κι αν ακόμα συλληφθούν οι "δράστες", θα βρεθεί κάποιος δικηγόρος, κοντός ή ψηλός, να τους ρίξει στα μαλακά. Στη δημοκρατία ακόμα και ο Κορκονέας μπορεί να τη γλυτώσει., "διότι ήτο προκλητικός ο Γρηγορόπουλος, εμφορούμενος από αναρχοκομμουνιστικάς ιδέας".
Για τους ηθικούς αυτουργούς ούτε κουβέντα.

Οι ηθικοί αυτουργοί είναι "παιδιά" της δημοκρατίας. Οι φυσικοί αυτουργοί, είναι "παιδιά" ή "ανήψια" του παρακράτους.

Καμία εκτελεστική ή δικαστική εξουσία στη δημοκρατία, δεν άγγιξε και δεν θα αγγίξει τους ηθικούς αυτουργούς, για κανένα απολύτως έγκλημα. Είτε οικονομικό, είτε κοινωνικό, είτε κατά ζωής. Δεν είναι ανίκανες αυτές οι εξουσίες. Απλά δεν είναι μέσα στις προτεραιότητές τους να βρίσκεουν τρόπους και να τιμωρούν τους ηθικούς αυτουργούς. Οι εξουσίες αυτές είναι ουσιαστικά για να προστατεύουν τα "παιδιά" της δημοκρατίας. Πάντα φυσικά με το νομικό μανδύα και υπό τη σκέπη του Συντάγματος. Αυτουνού του Συντάγματος για το οποίο έμεινε ανάπηρος ο Μουστακλής, για το ίδιο που και ο Γκιόλιας πήγε σε καθαρότερο κόσμο. Στη δημοκρατία, ο Χριστοφοράκος δε νοείται να τιμωρηθεί, πολλώ δε μάλλον να σοφρωνιστεί. Το ίδιο και ο Άκης και ο Τάσος και ο Θοδωρής και ο Μπήξε και ο Δείξε. Η νομοθετική εξουσία φρόντισε να μην οπλίσει την εκτελεστική και η δικαστική κοιμάται προσπαθώντας να ξεχάσει την τύφλα της Δικαιοσύνης. Μην ξεχνάμε, η Θέμις εκτός από κέφια και νεύρα είναι και τυφλή. Γιαυτό ίσως και παίρνει τόσα επιδόματα. Το ότι οι αόμματοι δεν παίρνουν πλέον είναι θέμα που αφορά τη νομοθετική εξουσία. Πλάκα έχουν... Ο κουφός, ο μουγκός και ο στραβός.

Το μόνο ευχάριστο στη σημερινή μέρα είναι οι δηλώσεις των πολιτικών για τη δολοφονία του Γκιόλια. Φέρνει γέλιο ο "αποτροπιασμός" τους. Φέρνει γέλιο η ανάληψη της ευθύνης από την "πολιτεία" για την οικογένειά του και τα παιδιά που άφησε πίσω του. Φέρνουν γέλιο οι κορώνες τους για τη "δημοκρατία μας".
ΦΥΣΙΚΑ, ΘΕΩΡΟΥΝ ΑΠΟΛΥΤΑ ΑΠΙΘΑΝΟ να ευθύνονται οι ίδιοι που υπήρχε η φωνή και η πένα του Γκιόλια.
ΦΥΣΙΚΑ Η ΣΚΕΨΗ ΤΟΥΣ δεν μπορεί να φτάσει στο ότι ο Γκιόλιας, οδηγούμενος από τη φλόγα της αλήθειας, τους ξεμπρόστιαζε κι αυτούς και τα αχυρένια καρναβαλάκια τους και τα πεπραγμένα τους.
ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΝ ΝΑ ΤΟ ΒΟΥΛΩΣΟΥΝ, ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΚΑΤΩ ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΟΣΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΑΦΗΣΕΙ Η ΜΙΖΑ ΚΑΙ Η ΡΕΜΟΥΛΑ, να σκεφτούν ότι ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥΣ ένας ακόμα έλληνας πολίτης, σήμερα, θα ζούσε ή θα πήγαινε από τροχαίο.

Καληνύχτα Ελλάδα, θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες....
Καληνύχτα "αποτροπιασμένε", ξεδιάντροπε. Εύχομαι να μη σε ξαναβρώ ποτέ και πουθενά.


Γειά και χαρά σου ρε Γκιόλια, τους έβγαλες στη σέντρα και σήμερα. Κι εκεί που είσαι βάρα τους και κάνε τον "παράδεισό τους" ΚΟΛΑΣΗ.
Γειά και χαρά σου ρε Γκιόλια, μακάρι σήμερα όλοι οι συνάδελφοί σου ή και οι εκκολαπτόμενοι, να μάθουν ότι η Δημοσιογραφία, όπως και η Δημοκρατία, γράφονται με ΔΕΛΤΑ ΚΕΦΑΛΑΙΟ.

Ο ακροατής σου κάθε μέρα 12:40 με 13:00, στην εκπομπάρα των 20 λεπτών