Να σκέφτεσαι, να επαναφέρεις στη μνήμη σου πραγματικά γεγονότα, να μαζεύεις κομματάκια από τις άκρες του μυαλού σου, να προσθέτεις τα όνειρά σου, να συνθέτεις, να αποφασίζεις, να ρίχνεις τον ψήφο σου. Τη δεδομένη χρονική στιγμή, λοιπόν, που τα κάνεις αυτά, δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Είσαι εσύ, είναι όλα τα κομμάτια του εαυτού σου, είναι οι ιδέες σου για σένα και τον κόσμο, αυτό που είχες, αυτό που έχεις κι αυτό που θα ήθελες να έχεις. Να ψηφίζεις κατά συνείδηση κι όχι από συνήθεια. Δεν το έκανες μάλλον ποτέ, ε; Λογικό είναι κι ας ακούγεται σαν άλλοθι. Η φύση του ανθρώπου είναι που τον κάνει πλεονέκτη. Πάνω σ' αυτό πάτησαν όλοι.
Η φετεινή προεκλογική περίοδος, στη βάση της, δεν είχε κάποια διαφορά από τις προηγούμενες. Όλοι είχαν κάτι να πουν, κυρίως κατά του "αντιπάλου" τους -είτε από την ίδια μήτρα βγαλμένο είτε από διαφορετική- και φυσικά να τάξουν κάτι, βάζοντας το απαραίτητο δίλημμα. Συνηθισμένα πράγματα. Είναι ο τρόπος με τον οποίο γεννιέται η ελπίδα. Πιο πάνω απο τη βάση όμως υπήξε πρόβλημα. Άσφαιρος ο σπόρος, ελπίδα δεν γέννησε, δεν συσπειρώθηκε η "λαϊκή βάση", οι "μαζί τα φάγαμε".
Δεν μπορεί να γεννηθεί ελπίδα πια με ευχολόγια, εκβιασμούς, διλήμματα. Το κάψανε το σενάριο τα τελευταία χρόνια προσπαθώντας απεγνωσμένα να σώσουν το πολιτικό σύστημα. Είναι πραγματικά προσβολή να τους ακούς να ταυτίζουν τον εαυτό τους με τη σωτηρία της πατρίδας. Κανείς τους δεν μπορεί να σου περιγράψει τι είναι πατρίδα. Η αναπαλαίωση της πολιτικής τους με νέα υλικά -αυτά τα νέα άφθαρτα πρόσωπα που λένε- μέσα στον ίδιο κομματικό μηχανισμό, με την έννοια που δίνει ένας κατασκευαστής, δεν είναι αναστήλωση, είναι απλώς αναπαλαίωση. Κάνεις το παλιό να δείχνει καινούργιο. Από κάτω είναι η ίδια και απαράλλαχτη σκουριά. Τι μπορείς να στηρίξεις πάνω στη σκουριά; Σχεδόν τίποτε, ε;
Σου έκανε εντύπωση που όλα αυτά τα νέα πρόσωπα τόνιζαν το ίδιο πράγμα συνέχεια; "Εγώ δεν προέρχομαι από οικογένεια πολιτικών, δεν είμαι από τζάκι, έχω δουλέψει στη ζωή μου, έχω κολλήσει ένσημα".
Κατάλαβες τι σου είπανε; "Οι άλλοι που δεν ήταν σαν κι εμένα τα κάνανε χάλια, εγώ που δεν είμαι σαν κι εκείνους, θα τα κάνω καλά".
Εμένα συνεχίζει να με τρώει όμως γιατί δεν μου είπανε από πού προέρχονται πολιτικά; Από κομματικό σωλήνα; Από παρθενογέννεση; Από άλλο κόμμα που πρέσβευε άλλη ιδεολογία; Πόθεν; Από το πουθενά όμως δεν ήρθαν. Υπό τη σημαία ποιού πολιτεύονται; Ωωωω, του θαύματος... Υπό τη σημαία ενός παλιού, ο οποίος σαφέστατα συμμετείχε στη δημιουργία του κακού, είτε ενεργά είτε μη καταγγέλοντας αυτό που συνέβαινε. Πλάκα δεν έχει; Ξαφνικά εμφανίστηκαν όλοι, άλλος να μην είχε διαβάσει, άλλος να λέει εγώ διαφωνούσα αλλά ήμουνα μόνος μου, άλλος εγώ τώρα ήρθα στη χώρα και πάει λέγοντας.
Κατάλαβες τι σου είπανε; "Οι άλλοι που δεν ήταν σαν κι εμένα τα κάνανε χάλια, εγώ που δεν είμαι σαν κι εκείνους, θα τα κάνω καλά".
Εμένα συνεχίζει να με τρώει όμως γιατί δεν μου είπανε από πού προέρχονται πολιτικά; Από κομματικό σωλήνα; Από παρθενογέννεση; Από άλλο κόμμα που πρέσβευε άλλη ιδεολογία; Πόθεν; Από το πουθενά όμως δεν ήρθαν. Υπό τη σημαία ποιού πολιτεύονται; Ωωωω, του θαύματος... Υπό τη σημαία ενός παλιού, ο οποίος σαφέστατα συμμετείχε στη δημιουργία του κακού, είτε ενεργά είτε μη καταγγέλοντας αυτό που συνέβαινε. Πλάκα δεν έχει; Ξαφνικά εμφανίστηκαν όλοι, άλλος να μην είχε διαβάσει, άλλος να λέει εγώ διαφωνούσα αλλά ήμουνα μόνος μου, άλλος εγώ τώρα ήρθα στη χώρα και πάει λέγοντας.
Στη σύγχρονη πολιτική δεν έχει απομείνει καμία ιδεολογία κι αυτό που μοιάζει να έχει μείνει σαν ιδεολογία είναι ιδεοληψία.
Ελάχιστοι απέμειναν σήμερα που δεν έχουν καταλάβει τι παιζόνταν τα τελευταία 30 χρόνια. Και δεν παιζόταν μόνον στην Ελλάδα, παιζόταν σε παγκόσμιο επίπεδο και κυρίως στην Ευρώπη. Τίποτε δεν ήταν τυχαίο. Καταιγισμός πληροφοριών ήρθε και έρχεται στο φως. Τίποτε δεν ήταν τυχαίο. Τίποτε όμως δεν είναι και μόνιμο και μη αναστρέψιμο.
Η αναστροφή είναι το επόμενο βήμα από την ανατροπή. Πρώτα ανατρέπεις να σταματήσει η πορεία και μετά το ξαναστήνεις στα πόδια του και το γυρνάς σε άλλη κατεύθυνση. Έτσι δεν έκανες με τα αυτοκινητάκια μικρός; Τα έδινες μια να πάνε στον τοίχο, τουμπάρανε, τα ξαναέστηνες στις ρόδες τους και τα έστελνες στον απέναντι τοίχο.
Το ίδιο ακριβώς έγινε και γίνεται με τα πολιτικά συστήματα. Υποτίθεται ότι είναι η αναζήτηση για κάτι καλύτερο κάθε φορά ή η αναγκαία αλλαγή λόγω γήρανσης και αλλοτρίωσης του παλιότερου. Αυτή η εναλλαγή, η άνοδος και η πτώση πολιτικών συυστημάτων είναι ίσως ο μόνος συμβιβασμός που μπορούμε να κάνουμε ή να δεχτούμε προκειμένου να συνεχίσουμε την "πολιτική" λειτουργία μας.
Το ίδιο ακριβώς έγινε και γίνεται με τα πολιτικά συστήματα. Υποτίθεται ότι είναι η αναζήτηση για κάτι καλύτερο κάθε φορά ή η αναγκαία αλλαγή λόγω γήρανσης και αλλοτρίωσης του παλιότερου. Αυτή η εναλλαγή, η άνοδος και η πτώση πολιτικών συυστημάτων είναι ίσως ο μόνος συμβιβασμός που μπορούμε να κάνουμε ή να δεχτούμε προκειμένου να συνεχίσουμε την "πολιτική" λειτουργία μας.
Σε κάθε πορεία πολιτικού συστήματος, στο δρόμο προς τη δεδομένη σε βάθος χρόνου αλλοτρίωσή του, πάντα θα υπάρχουν αυτοί που θα μεταφέρουν πλούτο από όλα τα μέρη προς το μέρος τους. Πιθανόν να σου πετάξουν κι ένα κόκκαλο να έχεις να γλείφεις προκειμένου να μη σε ενοχλεί εξοργιστικά η πορεία.
Γιατί ο Τσοχατζόπουλος άραγε από το ζιβάγκο βρέθηκε στη φυλακή; Μα γιατί πάντα πρέπει να υπάρχει κάποιος ο οποίος θα παίξει το ρόλο της κολυμπήθρας του Σιλωάμ. Θυμάσαι, είκοσι σχεδόν χρόνια πίσω, κάποιον άλλον αντίστοιχα; Σωστά, ο Κοσκωτάς.
Πάντα πρέπει να υπάρχει ο βλάκας της παρέας που θα μείνει με τον μουντζούρη στο χέρι.
Για θυμήσου τώρα, πότε μάθαινες για το ποιός είχε το μουντζούρη; Μα βέβαια.... Όταν ήταν όλοι εξασφαλισμένοι ότι ο βλάκας και να μιλούσε δεν θα μπορούσε να τους βλάψει.
Και πότε ακριβώς συμβαίνει αυτό; Όταν δύο τουλάχιστον "πολιτικές δυνάμεις" με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο "δεν έχουν κάτι να μοιράσουν", προτάσσοντας το καλό της πατρίδας.
Τίποτε δεν είναι τυχαίο. Αν ο Τσοχατζόπουλος είναι ο βλάκας της παρέας και έμεινε με τον μουντζούρη στο χέρι, δεν θα έπρεπε να είναι δέκα φορές βλάκες όσοι τον είχαν δίπλα τους μέρα νύχτα και δεν κατάλαβαν ότι είχε βάλει το χέρι στο μέλι;
Πάντα πρέπει να υπάρχει ο βλάκας της παρέας που θα μείνει με τον μουντζούρη στο χέρι.
Για θυμήσου τώρα, πότε μάθαινες για το ποιός είχε το μουντζούρη; Μα βέβαια.... Όταν ήταν όλοι εξασφαλισμένοι ότι ο βλάκας και να μιλούσε δεν θα μπορούσε να τους βλάψει.
Και πότε ακριβώς συμβαίνει αυτό; Όταν δύο τουλάχιστον "πολιτικές δυνάμεις" με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο "δεν έχουν κάτι να μοιράσουν", προτάσσοντας το καλό της πατρίδας.
Τίποτε δεν είναι τυχαίο. Αν ο Τσοχατζόπουλος είναι ο βλάκας της παρέας και έμεινε με τον μουντζούρη στο χέρι, δεν θα έπρεπε να είναι δέκα φορές βλάκες όσοι τον είχαν δίπλα τους μέρα νύχτα και δεν κατάλαβαν ότι είχε βάλει το χέρι στο μέλι;
Αυτό που συμβαίνει τα τελευταία χρόνια και φυσικά το έχεις καταλάβει, είναι η βίαιη ανακατανομή του πλούτου. Ποια η διαφορά της με όλες τις άλλες φορές; Η διαφορά είναι ότι αυτή τη φορά η βίαιη ανακατανομή γίνεται υπό την αιγίδα ενός χρεοκοπημένου κράτους. Τράβηξαν τα σκοινιά στα κουκλάκια οι "αγορές" και δεν έμεινε μήτε σοσιαλισμός, μήτε φιλελευθερισμός, μήτε ελεύθερη οικονομία, μήτε τίποτε.
Παρακολούθησες τι έλεγαν προεκλογικά; Όλοι δεν είχαν δίκιο σε μερικά σημεία και ήσουν απόλυτα σύμφωνος μαζί τους σ' αυτά τα σημεία; Έστω και σε ένα μόνο σημείο. Αυτό ακριβώς είναι το νόημα της προεκλογικής καμπάνιας. Να σε βρίσκουν σύμφωνο σε κάποια σημεία. Κι όποιος έχει τα περισσότερα σε κερδίζει. Τίποτε πρωτότυπο, ε; Και συγνώμη ζήτησαν και θα γίνουν καλύτεροι και θα αλλάξουν και θα σε φροντίσουν να περάσεις όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα την κρίση και τα κλεμμένα θα φέρουν πίσω... Σωστά, ε; Επί του πρακτέου για την καθημερινή σου διαβίωση, άκουσες κάτι; Ε, όλο και κάτι θα άκουσες. Θα πιάσω το πιο πιασάρικο, "Καμία δόση δανείου πάνω από το 30% του μηνιαίου εισοδήματος".
Απλά μαθηματικά τώρα, αν και μήνες τώρα προσπαθώ να αποφύγω ν' αναφέρομαι σε νούμερα και σε οικονομική ανάλυση, εξάλλου η οικονομία είναι θεωρίες που δυστυχώς όταν πάνε να εφαρμοστούν έρχεται κάθε φορά ο κόσμος ανάποδα.
Έχουμε και λέμε (γράφουμε) λοιπόν: Ο μέσος όρος μιας δόσης, τις εποχές που δίνονταν δάνεια, ήταν περίπου το 50% του μηνιαίου εισοδήματος (οι δόσεις 12 το χρόνο, οι μήνες μισθοδοσίας 14), αυτό σημαίνει σε ετήσια βάση οι δόσεις απορροφούσαν το 42% του εισοδήματος.
Με δεδομένο ότι το ετήσιο εισόδημα έχει μειωθεί κατά μέσο όρο 30%, με σημερινές τιμές το ίδιο δάνειο απορροφά περίπου το 65% του μηνιαίου εισοδήματος (μήνες δανείου και μήνες μισθοδοσίας είναι πλέον ίδιοι, 12).
Αυτό λοιπόν σημαίνει ότι η εν λόγω πιασάρικη υπόσχεση (πολιτική υπόσχεση, όχι καμιά σοβαρή), θα παρατείνει την αποπληρωμή του δανείου κατά το διπλάσιο περίπου, αφού από το 65% θα πάει στο 30%. Αν δηλαδή είσαι 45 χρονών (λογικό για να είσαι από τους "μαζί τα φάγαμε") κι είχες άλλα 15 χρόνια και θα ξεχρέωνες στα 60, πας για τα 75.
Και σύνταξη θα πάρεις, ΑΝ πάρεις, στα 67 και θα είναι της πλάκας, άρα αν ακολουθηθεί ο κανόνας του 30% του εισοδήματος, η δόση από τα 67 και πάνω πρέπει να πέσει κι άλλο και άρα να ξεπεράσεις τα 75 χρόνια σου. Καλό, ε; Κι όλα αυτά, θα υπάρξουν τράπεζες οι οποίες θα τα ακολουθήσουν. Έσκασα πια να το πω... Πλάκα με κάνεις;
Με δεδομένο ότι το ετήσιο εισόδημα έχει μειωθεί κατά μέσο όρο 30%, με σημερινές τιμές το ίδιο δάνειο απορροφά περίπου το 65% του μηνιαίου εισοδήματος (μήνες δανείου και μήνες μισθοδοσίας είναι πλέον ίδιοι, 12).
Αυτό λοιπόν σημαίνει ότι η εν λόγω πιασάρικη υπόσχεση (πολιτική υπόσχεση, όχι καμιά σοβαρή), θα παρατείνει την αποπληρωμή του δανείου κατά το διπλάσιο περίπου, αφού από το 65% θα πάει στο 30%. Αν δηλαδή είσαι 45 χρονών (λογικό για να είσαι από τους "μαζί τα φάγαμε") κι είχες άλλα 15 χρόνια και θα ξεχρέωνες στα 60, πας για τα 75.
Και σύνταξη θα πάρεις, ΑΝ πάρεις, στα 67 και θα είναι της πλάκας, άρα αν ακολουθηθεί ο κανόνας του 30% του εισοδήματος, η δόση από τα 67 και πάνω πρέπει να πέσει κι άλλο και άρα να ξεπεράσεις τα 75 χρόνια σου. Καλό, ε; Κι όλα αυτά, θα υπάρξουν τράπεζες οι οποίες θα τα ακολουθήσουν. Έσκασα πια να το πω... Πλάκα με κάνεις;
Όποιος κι αν είναι ο ψήφος, η ανατροπή είναι δεδομένη, είτε τώρα άμεσα, είτε στο πολύ κοντινό μέλλον κι ο λόγος είναι απλός. Δεν βγαίνει πλέον σε κανέναν η εξίσωση. Άσχετα με ό,τι προδοτικό υπογράφτηκε, άσχετα με το επαχθές χρέος, άσχετα με τα όσα έφαγαν και τρώνε ακόμα, άσχετα με τις αγορές και τη θέλησή τους, επειδή το σκοινί παρατραβήχτηκε, η εξίσωση δεν έχει λύση.
Είτε μέσα στην ευρωζώνη, είτε έξω από αυτήν, είτε με ευρώ, είτε με δραχμή, είτε με μνα, είτε με γιεν, είτε με κάλπικη λίρα, η εξίσωση με τους σημερινούς όρους και δεδομένα δεν έχει λύση.
Αν υπήρχε η λύση δεν θα υπήρχαν εκβιασμοί, δεν θα υπήρχε η γελοιότητα των διλημμάτων, δεν θα υπήρχαν οι κολοτούμπες.
Οι εξισώσεις ή λύνονται ή δεν λύνονται. Αν λύνονται δεν χρειάζονται όλα τα παραπάνω. Αν δεν λύνονται τότε υποχρεωτικά υπάρχουν όλα τα παραπάνω ώστε να κερδιθεί ο απαραίτητος χρόνος προκειμένου η εξίσωση να επαναδιατυπωθεί με διορθωμένους τους παράγοντες που την καθιστούσαν αδύνατη. Όπως ακριβώς είναι τα λάθος θέματα που καμιά φορά δίνουνε στις πανελλαδικές και τραβάνε τα μαλλιά τους όσοι εμπιστεύτηκαν την "αυθεντία" αυτού που έβαλε τα θέματα και χάνουν τις ώρες τους να βρουν τη λύση σε μια αδύνατη εξίσωση.
Αν υπήρχε η λύση δεν θα υπήρχαν εκβιασμοί, δεν θα υπήρχε η γελοιότητα των διλημμάτων, δεν θα υπήρχαν οι κολοτούμπες.
Οι εξισώσεις ή λύνονται ή δεν λύνονται. Αν λύνονται δεν χρειάζονται όλα τα παραπάνω. Αν δεν λύνονται τότε υποχρεωτικά υπάρχουν όλα τα παραπάνω ώστε να κερδιθεί ο απαραίτητος χρόνος προκειμένου η εξίσωση να επαναδιατυπωθεί με διορθωμένους τους παράγοντες που την καθιστούσαν αδύνατη. Όπως ακριβώς είναι τα λάθος θέματα που καμιά φορά δίνουνε στις πανελλαδικές και τραβάνε τα μαλλιά τους όσοι εμπιστεύτηκαν την "αυθεντία" αυτού που έβαλε τα θέματα και χάνουν τις ώρες τους να βρουν τη λύση σε μια αδύνατη εξίσωση.
Το οικονομικό σύστημα είναι στημένο πάνω στην απλή λογική του κύκλου που σχηματίζεται από μια περιστρεφόμενη σφαίρα. Αρκεί η αρχική ορμή για να σχηματιστεί ο κύκλος και μετά η σφαίρα κινείται πάνω σ' αυτή την περιφέρεια και ο έχων τον έλεγχο της κίνησης εκμεταλλεύεται είτε την επιβράδυνσή της είτε την επιτάχυνσή της. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο κινείται η οικονομία.
Το γνωστό χιλιάρικο που αλλάζει συνεχώς χέρια και ο ανατοκισμός του σε κάθε περιστροφή είναι το κέρδος αυτού που πρώτος έριξε το χιλιάρικο στην αγορά. Μετά από μερικές χιλιάδες περιστροφές το ένα αρχικό χιλιάρικο έχει γίνει πολλά χιλιάρικα που κάθε σημείο του κύκλου κάπου τα χρωστάει.
Αυτό ήταν που δεν είχαν προβλέψει όταν σχεδίασαν το σύστημα που ξέφευγε από την πρωτογενή παράγωγη κι αφήνοντάς την στους "απολίτιστους". Τι θα συμβεί, δηλαδή, αν τα δημιουργηθέντα από το πουθενά χιλιάρικα γίνουν τόσα που να μην μπορεί ο ένας να ξεπληρώσει στον άλλον. Το πόσο εύκολο είναι να γκρεμίσεις τις αγορές είναι το γνωστό bank run. Να πάμε όλοι μαζί και να αναλάβουμε τα χρήματά μας από τις τράπεζες. Παγκόσμιο οικονομικό σκοτάδι.
Έχεις μάθει ήδη ότι από τον επόμενο μήνα για κάθε κατοστάρι που θα εισπράττει το κράτος από φόρους, τέλη, χαράτσια κι όσα εξοικονομεί από περικοπές, το 80% περίπου θα πηγαίνει για να αποπληρωθούν τα χρέη του και το υπόλοιπο θα μένει για να κάνει τη δουλειά του κι όλα αυτά θα τα βάλει στο Σύνταγμα της χώρας.
Κοίτα τώρα λίγο παραπάνω τι υποσχέθηκε ένας από τους διαπραγματευτές προς τον κόσμο για να τον ψηφίσει. Καμμία δόση πάνω από το 30% του μηνιαίου εισοδήματος. Ο ίδιος ακριβώς προς τους δικούς του δανειστές υπέγραψε για δόση 80% του μηνιαίου εισοδήματος του κράτους. Και πραγματικά δεν έχει σημασία ποιός το υποσχέθηκε. Δεν έχουν νόημα τα πρόσωπα και τα κόμματα. Αυτό που έχει νόημα είναι ότι η παραπάνω αλλοπρόσαλη πνευματική λειτουργία.
Η λύση ήταν και είναι στα χέρια μας, ενός καθενός και το λάθος που κάναμε μέχρι σήμερα ήταν ότι εκχωρούσαμε την εκτέλεση της λύσης σε τρίτο εν ονόματι της δημοκρατικής λειτουργίας, αφήνοντας τις εξουσίες της δημοκρατίας να λειτουργήσουν σαν αμοιβάδα κι από διακριτές να έχουν γίνει μια. Και η λύση δεν είναι να πυροβολήσεις τα πόδια σου ή ακόμα χειρότερα τον κρόταφό σου. Η λύση είναι ν' αφήσεις το πιστόλι σ' ένα συρτάρι και να σπάσεις τον κύκλο της οικονομίας, είτε ενσυνείδητα είτε εξ΄ ανάγκης.
Τι θα συμβεί άραγε αν σταματήσεις να κυκλοφορείς το χρήμα που περνάει από τα χέρια σου ή σταματήσεις να το δίνεις στον τρύπιο κουβά του κράτους; Τι θα συμβεί αν βγείς από την περιφέρεια του κύκλου; Μα το προφανές... Δεν θα υπάρχει κύκλος, το χρήμα θα σταματήσει να ανατοκίζεται και να ανακατανέμεται με τον τρόπο που θέλει ο έχω τον έλεγχο της κυκλικής κίνησης.
Τι θα συμβεί αν σταματήσεις να πληρώνεις τη δόση του δανείου σου, είτε ενσυνείδητα, είτε εξ' ανάγκης; Θα χάσεις το σπιτάκι σου, ε; Θα στο πάρει η τράπεζα, ε; Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι μπορείς να το κρατήσεις συνεχίζοντας να πληρώνεις τη δόση σου; Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι έχεις ακόμα την περιουσία για την οποία είχες συνάψει το δάνειο; Τι σε κάνει να πιστεύεις ότι θα βγεις χαμένος;
Απλά μαθηματικά και πάλι. Κατά μέσο όρο ένα σπίτι με δάνειο τελικά στοιχίζει περίπου 40% ακριβότερα απ' ότι αν το αγόραζες με μετρητά. Σήμερα έχει χάσει ένα 30% της αξίας του περίπου, στο σύνολο δηλαδή σε σχέση με την τιμή αγοράς του είσαι στο μείον 70%. Είδες που μένεις; Σε ένα σπίτι που τελικά θα το έχεις πληρώσει 100 αλλά στην πραγματικότητα αξίζει 30.
Κατάλαβες τι είναι το υπόλοιπο 70; Ο αέρας που φούσκωσε την φούσκα των ακινήτων. Φυσικά επειδή το χρήμα δεν είναι ατμός αυτό κάπου πήγε.
Αν λοιπόν στο πάρει η τράπεζα (να το κάνει τι;) βγαίνεις κερδισμένος. Μέχρι τώρα πλήρωνες δόση σχεδόν σαν ενοίκιο της εποχής που σύναψες το δάνειο. Σωστά; Αν σήμερα σταματήσεις να πληρώνεις, ουσιαστικά σταματάς να πληρώνεις ένα ακριβό ενοίκιο και παίρνεις την οικογένειά σου και πας και μένεις σε όποιο σπίτι θέλεις, σαφέστατα με χαμηλότερο ενοίκιο απ' ότι η δόση. Σου βγαίνει τώρα η εξίσωση; Κερδισμένος; Έτσι είναι τα σπίτια και τα σκάφη και κάθετι που έχει μεγάλη αξία αγοράς. Μια φορά χαίρεσαι όταν το αγοράζεις κι άλλη μια όταν το ξεφορτώνεσαι. Άσε την τράπεζα να πληρώνει τα χαράτσια που σου βάλανε για να σωθεί η πατρίδα. Σπίτι σου είναι εκεί που μπορεί και ζει ευτυχισμένη η οικογένειά σου, εκεί που αγαπάς κι αγαπιέσαι. Τ' άλλα είναι ντουβάρια με χρυσά επιχρίσματα.
Με αυτό ακριβώς το μοντέλο χρεώθηκαν και οι κυβερνήσεις, τα κράτη. Οι πατρίδες δεν χρεώθηκαν. Αλήθεια, έμαθες ότι η Γερμανία για κάθε 100 ευρώ που της δανείζουν οι αγορές τους χρωστάει μόνον 95; Σκέφτηκες μήπως αυτό το κατοστάρικο το δανείζει σε μας για να της χρωστάμε 107; Ένα δωδεκαρικάκι στο κατοστάρικο. Καθόλου άσχημα για περαστικό από τα χέρια σου χρήμα. Δεν είναι τυχαίος ο τρόπος λειτουργίας της Siemens παγκόσμια.
Απλά μαθηματικά και πάλι. Κατά μέσο όρο ένα σπίτι με δάνειο τελικά στοιχίζει περίπου 40% ακριβότερα απ' ότι αν το αγόραζες με μετρητά. Σήμερα έχει χάσει ένα 30% της αξίας του περίπου, στο σύνολο δηλαδή σε σχέση με την τιμή αγοράς του είσαι στο μείον 70%. Είδες που μένεις; Σε ένα σπίτι που τελικά θα το έχεις πληρώσει 100 αλλά στην πραγματικότητα αξίζει 30.
Κατάλαβες τι είναι το υπόλοιπο 70; Ο αέρας που φούσκωσε την φούσκα των ακινήτων. Φυσικά επειδή το χρήμα δεν είναι ατμός αυτό κάπου πήγε.
Αν λοιπόν στο πάρει η τράπεζα (να το κάνει τι;) βγαίνεις κερδισμένος. Μέχρι τώρα πλήρωνες δόση σχεδόν σαν ενοίκιο της εποχής που σύναψες το δάνειο. Σωστά; Αν σήμερα σταματήσεις να πληρώνεις, ουσιαστικά σταματάς να πληρώνεις ένα ακριβό ενοίκιο και παίρνεις την οικογένειά σου και πας και μένεις σε όποιο σπίτι θέλεις, σαφέστατα με χαμηλότερο ενοίκιο απ' ότι η δόση. Σου βγαίνει τώρα η εξίσωση; Κερδισμένος; Έτσι είναι τα σπίτια και τα σκάφη και κάθετι που έχει μεγάλη αξία αγοράς. Μια φορά χαίρεσαι όταν το αγοράζεις κι άλλη μια όταν το ξεφορτώνεσαι. Άσε την τράπεζα να πληρώνει τα χαράτσια που σου βάλανε για να σωθεί η πατρίδα. Σπίτι σου είναι εκεί που μπορεί και ζει ευτυχισμένη η οικογένειά σου, εκεί που αγαπάς κι αγαπιέσαι. Τ' άλλα είναι ντουβάρια με χρυσά επιχρίσματα.
Με αυτό ακριβώς το μοντέλο χρεώθηκαν και οι κυβερνήσεις, τα κράτη. Οι πατρίδες δεν χρεώθηκαν. Αλήθεια, έμαθες ότι η Γερμανία για κάθε 100 ευρώ που της δανείζουν οι αγορές τους χρωστάει μόνον 95; Σκέφτηκες μήπως αυτό το κατοστάρικο το δανείζει σε μας για να της χρωστάμε 107; Ένα δωδεκαρικάκι στο κατοστάρικο. Καθόλου άσχημα για περαστικό από τα χέρια σου χρήμα. Δεν είναι τυχαίος ο τρόπος λειτουργίας της Siemens παγκόσμια.
Φυσικά και θα πάω να ψηφίσω για να συμβάλλω στην ανατροπή, αλλά την αναστροφή δεν θα περιμένω να την κάνει αυτός που θα ψηφίσω. Αυτός είναι απλώς το μέσο για την ανατροπή, ο τοίχος για το αυτοκινητάκι. Την αναστροφή θα την κάνω μόνος μου, ο καθένας μόνος του γιατί η αναστροφή μπορεί να γίνει μόνο σπάζοντας τον κύκλο που τρέφει το οικονομικό σύστημα, η αναστροφή γίνεται μόνον από το παιδάκι που έχει το αυτοκινητάκι.
Από σένα κι από μένα που έχουμε το κέρμα. Μην περιμένεις πώς θα είμαστε όλοι, απλώς όσο περνάει ο καιρός θα γινόμαστε πιο πολλοί, είτε ενσυνείδητα είτε εξ' ανάγκης. Ποτέ όμως δεν θα είμαστε όλοι. Ποτέ δεν ήμασταν όλοι. Άλλα άλογα τραβάνε το κάρο, άλλα τραβάνε άμαξες. Έτσι γινόταν πάντα κι έτσι θα γίνεται
Ούτε αίμα χρειάζεται, ούτε φωτιά, ούτε τσεκούρι. Απ' τον κύκλο τους να βγεις χρειάζεται και μην ανησυχείς, δεν υπάρχει κάποιος που θα καλύψει το κένο σου. Εκεί θα μείνει να χάσκει και να είναι η τρύπα του οικονομικού συστήματος. Πολιτική ανυπακοή (http://el.wikipedia.org/wiki/Πολιτική_ανυπακοή) και σε επίπεδο αρχών και αξιών αυτό που κι άλλη φορά ανέφερα: "Ό,τι είναι νόμιμο ΔΕΝ είναι και ηθικό", γιατί η πολιτική πρέπει να απαιτείς να έχει τη βάση της στην ανθρωπιά και να στοχεύει στον άνθρωπο, να διασφαλίζει τη ζωή του και την ευημερία του. Τι δεν κατάλαβες;
Ο μοναδικός αντίλογος που θα μπορούσε να ακουστεί και να έχει πρακτική συνέπεια είναι ότι ανοίγοντας τέτοιες τρύπες, επί της ουσίας το κράτος δεν μπορεί να είναι εντάξει απέναντι στις εσωτερικές του υποχρεώσεις, την εξής μία: μισθοί και συντάξεις. Εντάξει δεκτό αλλά υπό έναν όρο, να απαντήσεις στον εαυτό σου τα εξής:
- Αν πριν από 2 χρόνια σε ρωτούσαν τι θέλεις να γίνει, να έχουμε στάση πληρωμών ή να εξυπηρετήσουμε το χρέος (με όλα όσα αυτό συνεπάγεται), τι θα απαντούσες ξέροντας το σήμερά σου και την πορεία της οικονομίας;
- Γνωρίζεις δανειστή που του χρωστάς τ' άντερά σου (δίκαια ή άδικα δεν έχει σημασία) που θα του έλεγες "δεν σου πληρώνω τίποτε αν δεν μου κόψεις από το χρέος" και θα σου έλεγε όχι;
