Αριστοτέλης: Η ελάχιστη αρχική απόκλιση από την αλήθεια πολλαπλασιάζεται στη συνέχεια χιλιάδες φορές ---- Κικέρωνας: Ο χρόνος είναι ο κήρυκας της αλήθειας ---- Πίνδαρος: Ν’ ακονίζεις τα λόγια σου στο ακόνι της αλήθειας ---- Σοφοκλής: Το ψεύδος ουδέποτε ζει να γεράσει ---- Πυθαγόρας: Το να αποσιωπάς την αλήθεια είναι σα να θάβεις το χρυσάφι ---- Χίλων: Κάμε κτήμα σου την αλήθεια

Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

Ανοικτή επιστολή προς τον Πρωθυπουργό της χώρας ενόψει του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών





Αγαπητέ Γιώργο,

είναι η ένατη, συνολικά, φορά που προσπαθώ με κάποιον τρόπο να επικοινωνήσω μαζί σου. Είναι προφανές ότι οι προηγούμενες οκτώ απέτυχαν παταγωδώς. Δυστυχώς, δεν έχω "δικό" μου βουλευτή να σου μεταφέρει αυτά που ήθελα κατά καιρούς να σου πω. Δυστυχώς, δεν ανήκω στον κομματικό μηχανισμό για να έχω ελπίδες πρόσβασης προς εσένα. Δυστυχώς, "επικοινωνούμε", καθημερινά ομολογουμένως, μόνο μέσω των βενζινάδικων, των super markets, διαφόρων καταστημάτων λιανικής πώλησης αγαθών, των σταθμών διοδίων και εσχάτως μέσω της ΓΓΣΠ. Η σχέση μας από ιδεολογική έχει γίνει πλέον μόνον οικονομική. Εγώ πληρώνω, εσύ διαχειρίζεσαι.
Σε παρακολουθώ χρόνια, από τότε που μπορούσαμε και πίναμε κρασάκι στον Πειναλέοντα τέρμα στην Πανόρμου, σαν "ίσοι", τότε που είχες ακόμα αρκετά μαύρα μαλλιά. Θα ήθελα, παρενθετικά, να σε πληροφορήσω ότι εγώ ακόμα τα διατηρώ, πυκνά και μαύρα (οι λίγες άσπρες τρίχες εμφανίστηκαν τα τελευταία 4-5 χρόνια για διάφορους λόγους).
Χάρηκα πολύ που μου "μίλησες", σε μένα και άλλες χιλιάδες συμπατριωτών μας, πριν από μερικές μέρες στη διακαναλική σου. Σε παρακολούθησα και πάλι πολύ σοβαρά και άκουσα με προσοχή το δίλημμα που μου έβαλες. Το ζύγισα, το μέτρησα και πήγα τελικά να ψηφίσω. Μου φαίνεται ότι έχεις αλλάξει αρκετά από τότε που μιλάγαμε δια ζώσης. Επέλεξες να μιλάμε μέσω διλημμάτων και δεν είναι μόνον αυτή η τελευταία φορά. Και πριν από ένα χρόνο "με έβαλες μπροστά στις ευθύνες μου" όταν μου είπες "Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε". Και τότε έκανα αυτό που έκανα και τώρα. Το ζύγισα, το μέτρησα και πήγα τελικά να ψηφίσω. Μάλιστα όσο περνάει ο καιρός αρχίζω και πείθομαι ότι πάντα πρέπει να πηγαίνω να ψηφίζω. Είναι, τελικά, ο μοναδικός τρόπος να επικοινωνήσουμε. Εγώ σου στέλνω μήνυμα, εσύ το παίρνεις, το αναλύεις, το εξηγείς και μου ξαναλές "Πάμε!". Να πάμε Γιώργο μου, να πάμε. Καλό όμως θα ήταν να πάμε όλοι μαζί παρέα. Μου φαίνεται ότι στο δρόμο μερικοί μας ξεφεύγουν και πάνε προς τα πίσω ή δεν κουνιούνται καθόλου. Ενώ εγώ έκανα μπροστά και μείωσα το λογαριασμό του κινητού μου, ο άλλος, ένας "δικός μας" κι αυτός, πήγε προς τα πίσω και τον αύξησε. Ειλικρινά δεν θα με πείραζε, αν τον πλήρωνε ο ίδιος. Το κακό όμως είναι ότι τον πληρώνει από τα χρήματα που εξοικονομώ εγώ από το δικό μου λογαριασμό. Η άλλη, δεν θυμάμαι πώς την λένε την κυριούλα, "δικιά μας" κι αυτή, πήγε και τα έκανε ποτά τα λεφτουδάκια που εξοικονόμησα από το δικό μου λογαριασμό. Η Αννούλα "μας", τα έκανε breakfast στο America. Πολλοί "δικοί μας", βρε Γιώργο μου, βρίσκουν κάτι και τα κάνουν τα λεφτουδάκια που εξοικονόμησα από το κινητό μου. Έχω αρχίσει και εξοικονομώ λεφτουδάκια και από τη βενζίνη. Κάνω οικονομίες πλέον τρελές, μαζεύω λεφτουδάκια, αλλά δεν τα βάζω στην τράπεζα όπως κάναμε παλιά. Τα φυλάγω για να στα δώσω να τα διαχειριστείς, με όποιον τρόπο κάθε φορά μου τα ζητάς, για να μη βουλιάξει η πατρίδα μας. Μακάρι να ήμουνα, καλέ μου Γιώργο μισθωτός ή συνταξιούχος... Θα την έστηνα έξω από το σπίτι σου και μόλις σε έβλεπα να βγαίνεις θα ερχόμουνα και θα σου έλεγα "Για την πατρίδα πρωθυπουργέ μου και το μισθό μου να σου δώσω". Η μαύρη αλήθεια, βέβαια, είναι ότι έχω δώσει σε άλλον διαχειριστή, παλιότερα, εικοσιδύο ολόκληρους μισθούς, υπηρετώντας τη θητεία μου στο Ναυτικό "μας". Μάλιστα θυμάμαι εκείνο τον καιρό κάτι άλλους συνομηλίκους μου οι οποίοι θεώρησαν καλό να μη σπαταλήσουν το χρόνο τους υπηρετώντας τη θητεία τους, αλλά να δουλεύουν για να βοηθήσουν κι αυτοί με τους φόρους τους την πατρίδα. Δυστυχώς, βέβαια, θυμάμαι ότι το κενό τους στις βάρδιες, στις σκοπιές και στα περίπολα, το κάλυπτα εγώ. Ακόμα χειρότερα είδα ότι ούτε φόρους τελικά είχαν πληρώσει. Σήμερα, μερικοί από αυτούς, με παίρνουν τηλέφωνο, όχι για να με ευχαριστήσουν, αλλά για να μου ζητήσουν και πάλι τη βοήθειά μου με το σταυρουλάκι μου.
Επανέρχομαι στο μήνυμα που παίρνεις από εμένα που ψηφίζω. Το αναλύεις, το εξηγείς και μου λες "καλά πάμε!". Αυτό που με ανησυχεί όμως, καλέ μου Γιώργο, είναι ότι αυτή τη δουλειά με την εξήγηση του μηνύματος την κάνουν και άλλοι και το ακόμα πιό ανησυχητικό είναι ότι ερμηνεύουν αλλιώς το μήνυμα που έστειλα. Η ψήφος, "φίλε", "σύντροφε" και "συνοδοιπόρε" μου, είναι γένους θηλυκού κι ως εκ τούτου δεν ερμηνεύεται αντικειμενικά. Ερμηνεύεται υποκειμενικά και πάλι στο περίπου.
Σήμερα, λοιπόν, από το πρωί που ξύπνησα άρχισα να σκέφτομαι τι να ψηφίσω αύριο, δεύτερη Κυριακή των "αυτοδιοικητικών" εκλογών. Το Βασίλη που έπαιζε και μπάσκετ όπως τα παιδιά μου ή το Γιάννη που ακόμα δεν κατάλαβα αν ήξερε ή δεν ήξερε κάτι για τα αναβολικά στην άρση βαρών; Για δήμαρχο δεν έχω τέτοια διλήμματα, μια που όποιος και να βγει τα ίδια πεζοδρόμια θα έχω, την ίδια βρωμιά στο δρόμο, το ίδιο αραλίκι στο δημαρχιακό μέγαρο, την ίδια αντιμετώπιση στα προβλήματα του δήμου. Τόσα χρόνια αλλάζω μπλούζες και πουκάμισα και για όλα έχει κάποιος κάτι να μου πει, ακόμα και το ότι με ασχημαίνουν. Το ίδιο άλλαζα και δήμαρχο, όχι ευτυχώς τόσο συχνά, αλλά τίποτε δεν άλλαζε. Θα ψηφίσω, λοιπόν, για δεύτερη Κυριακή "ασυνείδητα" γι' αυτούς.
Θεωρώ, για να συνεχίσω να είμαι εντάξει απέναντί σου και να μην ξαναμπλέξουμε με το μήνυμα που ήθελα και θέλω να σου στείλω, να στο πω ξεκάθαρα και θ' αφήσω για αύριο τον τρόπο με τον οποίο θα στο στείλω. Το μήνυμά μου, λοιπόν, καλέ μου Γιώργο, είναι:

Ή αλλάζετε ή βουλιάζετε!!!

και θα σε παρακαλούσα θερμά το μήνυμα αυτό να το περάσεις και στους "άλλους", τον Αντώνη εννοώ. Και την προηγούμενη Κυριακή, αυτό ακριβώς ήταν το μήνυμά μου, οπότε αν σου είναι εύκολο, σε παρακαλώ και πάλι θερμά ενημέρωσε σχετικά και την Αλέκα, τον Αλέξη, το Φώτη. Στους υπόλοιπους εκπροσώπους των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων δεν υπάρχει λόγος να τους πεις κάτι.
Επίσης, επειδή σήμερα θα ιδωθείτε και με τον Παπακωνσταντίνου σ' αυτή τη σύσκεψη ενόψει του "τροϊκού πολέμου" πες του, σε παρακαλώ θερμά, ότι δεν θα περαιώσω τις ανέλεγκτες φορολογικές μου χρήσεις. Αν σε ρωτήσει γιατί, πες του "Ξέρεις εσύ..."
Τέλος, αν σου είναι εύκολο, σε παρακαλώ θερμά, πες στα παιδιά που πηγαινοέρχονται στη Γερμανία , με τα λεφτουδάκια που εξοικονομώ από το λογαριασμό του κινητού μου, του ρεύματος, της βενζίνης, της διατροφής μου, της διασκέδασής μου και μερικών ακόμα που δεν είναι στα ενδιαφέροντά σου, για να "ανακρίνουν" το Χριστοφοράκο και τους άλλους της Siemens, αν τους είναι εύκολο καθώς γυρνάνε να φέρουν τα παρακάτω  part numbers: 696969696969, 1234567890, 0987654321 που χρειαζόμαστε για τα φανάρια γιατί όπως μάλλον δεν διαπίστωσες τις τελευταίες μέρες γινόταν ο κακός χαμός στους δρόμους. Μήτε πεζός, μήτε εποχούμενος είδα προκοπή.

Σε ευχαριστώ θερμά για την προσοχή σου και σου στέλνω τους αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς.



Υ.Γ. Αν καταφέρεις μαζί με το επιτελείο σου, την επόμενη εβδομάδα, να πείσετε τους "Τροϊκανούς" να μην μου φορολογήσετε τον αέρα που αναπνέω, θα σου είμαι βαθιά υποχρεωμένος κι αν μπορείτε πείτε στους "Τροϊκανούς" μια καλή κουβέντα και για μας τους "Μοϊκανούς" πριν "περαιωθούμε" ανεπιστρεπτί.